Heel veel mensen kennen het. Je bestelt iets en hebt dan bepaalde verwachtingen. Totdat het afgeleverd wordt en je het uitpakt. Is het toch maar 8 cm groot😉 Gelukkig komt bij mij de kleur nog overeen.

Als je de hond uitlaat hier in de bossen, kom je toch nog verrassingen tegen. Uiteraard alleen de oudere lezers zullen haar herkennen, als ze even graven in hun stoffige geheugen. De jongere lezers tja, die zullen geen idee hebben bij het zien. Hoe dan ook, deze ontmoeting was bijzonder en bracht veel herinneringen met zich mee.

Moederdag 11 mei. Zo die is er vroeg bij, zullen velen denken (de enkeling die dit leest :). Eigenlijk kwam ik hier toevallig op. In de stilte enmeditatieve rust tijdens het repareren van de waslijn. Het was goed weer en met goed weer ga ik buiten klussen dus. En zo kwam ik op moederdag.

Al weer zaterdag 15 maart. Het sneeuwt en is koud. De enige die het leuk vond vanochtend buiten was Balou. Ik sta eigenlijk al in de voorjaarsstand; dat kwam door het weer van vorige week. Maar blijkbaar is maart ook hier nog voorzien van winterse buien. Tot zondag weer deze ellende en daarna wordt het weer redelijk weer. Afgelopen week wilde ik nog even met de bosmaaier hier en daar wat bijwerken in de tuin.

Keek op de week zullen we maar zeggen. Afgelopen week was het fantastisch weer, veel zon en temperaturen die zeer aangenaam waren. Deze week was dan ook gereserveerd om in de tuin aan de slag te gaan. Afgelopen zomer was er al wel wat gefatsoeneerd, maar dat was het dan ook. Tijd voor de voorjaarsschoonmaak. En omdat het goed weer was en voor Balou wellicht wat aan de warme kant, liepen we vanuit huis naar het bos en ondekten we nog een meer vlakbij.

De eerste maand is alweer om. Na een maand harde arbeid is het kerstvet er weer af en heb ik weer een afgetraind goddelijk lijf. Dat zegt ook  'spiegeltje spiegeltje aan de wand.....' :)

Als je weet dat je moet stoppen omdat je concentratie minder wordt en je denkt: "Kom, de laatste balk nog even snel tegen de muur"..... Gisteren bracht de postbode een verrassing van het thuisfront. Ingrediënten voor linzensoep, drop en een beer :). Over 1000 km word ik nog goed verzorgd door Pien. Drop smaakt beter als je 1000 km ver weg bent, merk ik. Dit weekend linzensoep maken; dan moet de smaak over deze afstand haast wel overtroffen worden. 's Ochtends had ik weer Franse les, en dan in de middag na de hond uitlaten nog maar even een paar uur klussen. En dan doe je iets waarvan je weet: 'dit is niet goed' en toch ga je dan door. Vreemd zo een bewustwording.

Gisteravond zag ik uit het raam sneeuw vallen, mooi gezicht En dan de volgende ochtend was er in ieder geval één iemand heel blij. Balou vindt sneeuw geweldig! Hop de tuin in en lekker rollen en rennen.

Gisteravond bericht van Kees gekregen. Of ik hem wilde helpen bij het kopen van een auto. Dan konden we daar samen heen gaan en kan hij in zijn eigen auto weer naar huis gaan. Geen probleem, dus ik zou om 9:30 uur bij Kees zijn. En kon dan gelijk zijn nieuwe huis zien. Dus tot morgen! Zo, eens even kijken op de routeplanner waar het precies is. Oké 1.30 uur rijden, dat had ik even niet verwacht.

Nog aan het wakker worden na je ontbijt met koffie, gaat de deurbel. Het eerste wat ik dacht: "de bosnimf!" maar nee, onverwacht zwaar werk. De palletkachel is aangekomen.

19 Januari was het dan zo ver. Na drie maanden thuis geweest te zijn, gaan we (Balou en ik) weer terug naar Frankrijk. Voor de liesbreuk heb ik nog wel een controle, maar deze is telefonisch. En aangezien dat ook in Frankrijk werkt, is er dus geen reden om daar op te wachten. Na innig afscheid genomen te hebben (wat past bij mijn leeftijd :)) vertrokken we dan zo rond 06:30 uur. Vriesweer en een stevige mist heeft ons er niet van weerhouden om een vlotte reis te maken naar ons huis in Frankrijk.

Ik weet nog dat, toen mijn ouders nog veel reisden, zij in een zomer bij de kerstman op bezoek zijn geweest. Deze beste man bleek dus in Finland te wonen. Tja, als je veel reist dan leer je nog eens wat.