Nog aan het wakker worden na je ontbijt met koffie, gaat de deurbel. Het eerste wat ik dacht: "de bosnimf!" maar nee, onverwacht zwaar werk. De palletkachel is aangekomen.
Normaal neemt de vervoerder even contact met je op of je wel thuis bent. Maar deze dus niet. Goed, lossen uit de vrachtwagen en dan met een palletwagen zo ver als hij kan bij de voordeur, en dat is dus waar het grind begint. De chauffeur zei het niet, maar dacht het wel..... "en succes ermee!". Meer dan 200 kg staat klaar, nog voordat mijn koffie op is. En dit moet dan naar binnen. Op zulke momenten heb je ook niets aan je hond. Die gaapt je alleen maar aan. Stukje voor stukje naar de voordeur gedraaid, dus om en om. En dan hulp van de buurman :). Samen in de woonkamer gekregen, dat ging goed. Hij staat er en is mooi. Aansluiten komt nog wel; één en ander moet ik nog met André afstemmen. Alles opgeruimd en weer klaar. Wat is een
ochtend toch snel om. :)
Reactie plaatsen
Reacties